Dinimiz yönünden sigara ve cinsellik ilişkisi ve hükmüne açıklık getirebilir misiniz?

Doğal çevreyi kirletici ve sağlık yönünden çok yönlü zarar verici bir ibtila ve israf olan sigara, rûhî gelişimi de engelleyici bir necistir; maddeten ve ve mânen pis bir maddedir.

Sigara, asrımız İslâm âlimlerinin çoğunluğunun, katıldığımız görüşlerine göre, ictihadî bir haramdır. Çünkü nefse , eşe, çocuklara ve çevreye yapılan bir zulümdur. Kul haklarına girdiği için de zarar verilen kişilerden helâllik alınmayınca tövbesi kabul olunmayacak bir günahtır/suçtur.

Sigaranın gereğince değinilmeyen fakat kaçınılmasını gerektiren bir diğer sakıncası da cinselliği olumsuz yönde etkilemesidir. Zira fena kokusu bütün vücûda ve ağıza sinen ve de dişleri sarartan sigaranın, sigara içmeyen eşin sıhhatini ve cinsel mutluluğunu etkileyeceği açık bir gerçektir. Bu sebeble eşe zulüm vasfını taşıyan sigaranın bırakılması İslâmî bir görevdir.

Okuyucum olan bir bayan, gözyaşları içinde bana şöylece bir itirafta bulunmuştur:

Uyarılarıma rağmen dişlerini yıkamayan ve sigara içtiği için ağzı ve vücudu leş gibi kokan kocamla ilişkim benim için tahammül edilemeyecek bir işkenceye dönüşmüş ve beni zinaya düşürmüştür.

Burada bir ilave daha yapmak istiyorum. Dinimizin, olgun aklın ve bilimin red ettiği sigaranın, özellikle bir tarafı sigara içmeyen eşler arasında Allah’ın huzurunda birbirinden kaçma ve dâva konusu olacağında hiç şüphe yoktur Abese sûresinde (33-37) şöyle buyrulur:

“ Yeniden dirilişin gerçekleşeceği Kıyamet Günü’nün o kulakları sağır eden çağrısı duyulduğunda, (hak talep ederler korkusuyla) herkes kardeşinden, annesinden, babasından, eşinden ve çocuklarından kaçacak. O Gün, her birinin kişisel durumu, kendisi için yeterli bir endişe-korku kaynağı olacak. ”